Ho Chi Minh City

Na een paar uur vliegen vanaf Hong Kong komen we aan in Ho Chi Minh. Dit was wel even een groot verschil in vergelijking met onze andere bestemmingen. De brommers vliegen hier om je oren, maar wat wil je met 10 miljoen mensen, waarvan er 5 miljoen een brommer hebben. Het oversteken was ook een groot avontuur, je moet gewoon gaan lopen en de brommers plus de auto's onwijken je dan ( tenminste dat hoop je). We hebben hier het oorlogsmuseum bezocht, dit was echt heftig om te zien. Overal zag je de gruwelijke foto's van de verminkte mensen. Nu nog zie je mensen op straat lopen die last hebben van deze oorlog, ze missen bijvoorbeeld een been of hebben andere verminkingen.

Om bij te komen van deze foto's zijn we 's avonds naar een beautysalon geweest, wat was dat heerlijk zeg. We hebben onze gezicht laten doen en daarna onze nagels. Ik loop nu nog rond met knal roze nagels.

De volgende dag hebben we de tunnels bezocht, waar de Vietnameze in leefden tijdens de oorlog. Deze tunnels waren vroeger 75x75 cm. Deze zijn nu vergroot voor de toeristen omdat ze er anders niet in passen. We zijn ook door deze tunnels 'gelopen', nou ja lopen kun je het niet noemen, aangezien je er amper in past. 100 meter bukkend lopen was toch wel heel zwaar. Kun je nagaan dat de mensen hier minstens 10 jaar gewoond hebben. We hebben voor de volgende drie dagen een tour geboekt langs de Mekong rivier.

Mekongriver.

's Ochtends vroeg werden we per bus opgehaald. Na een paar uur rijden kwamen we aan bij de rivier. Helaas zijn de rivieren hier niet zo mooi blauw als in Nieuw-Zeeland. We hebben hier gezien hoe ze cocosnotensnoepjes maken, bijenthee gedronken, heerlijk fruit geproefd en niet te vergeten een slang vastgehouden. Deze was enorm groot en zwaar.

De volgende dag vertrokken we naar de markt, welke plaats vindt in de rivier. Er varen dan allemaal bootjes voorbij met verschillende waren. We zijn naar de markt geweest en hebben een tempel bezocht.

Op de derde dag hebben we besloten om via de rivier te varen naar Cambodja, aangezien we nu al zo dicht bij de grens zaten, was dit een handige optie. We hebben 's ochtends eerst nog een vissenfokkerij gezien en een moskee. Daarna bracht onze gids ons per boot naar de grens. Ik heb nog nooit zo'n rare grensovergang gezien. We moesten eerst naar een klein dorpje, waar we onze visa konden kopen ( we werden weer eens afgezet) en kregen daar onze stempels. Daarna konden we weer per boot (5 uur) verder varen naar de hoofdstad van Cambodja. We gaan zometeen de oorlogsgraven bezoeken en naar de markt.

De foto's probeer ik er later op te zetten, aangezien deze computer geen aansluiting heeft.