marijevanwinden.reismee.nl

Bijna weer thuis....

Hue.
Na twee regenachtige dagen in Hue pakten we 's avonds de nachtbus naar Hanoi, waarhet weerbeter zou zijn.De hobbelige busreis duurde in totaal 13 uur, maar gelukkig waren er ligplekken waardoor we een poging konden doen om te slapen in de bus. 'sOchtendsvroeg kwamen we aan in de grote stad Hanoi. Onze bus kon volgens de chauffeur niethet oude centrum binnenrijden, waardoorwe genoodzaakt waren om een taxi te pakken. De taxi naar het kantoor/hotel van de buschauffer was gratis en voor andere locatiesmoesten we betalen. We pakten uiteraard de 'gratis' taxi, maar verbleven niet in hun hotel, aangezien die erg stonk en te klein was. Na een uur rondgedwaald te hebben in Hanoi kwamen we eindelijk aan bij een mooi hotel. De kamers zijn hiergroot,hebben een balkon en niet te vergeten een ligbad, heerlijk en dat voor maar 15 dollar per nacht!
De eerste dag in Hanoi hebben we rondgelopen door de stad en vooral veel geslapen. We waren zo moe van de busrit dat weom vier uur 's middags al inbedzijn gaan liggen en de volgende dag er pas weer uitkwamen. De tweede dag hebben we een stadswandeling gemaakt door dehet oude centrum.Destraten zijn hier zo grappig ingedeeld, je hebt er namelijk een schoenenstraat, een speelgoedstraat, een 'doe het zelf'straat, een ik vier een feestjestraat, een zonnebrillenstraaten ga zo maar door.Wij verblijven in de ijzerwarenstraat, waar ze 's ochtends vroeg al beginnen met ijzerenkisten in elkaar tezetten, oftwel genoeg lawaai om optijd je beduit tekomen. De derde dag werden we opgehaald met de bus want we vertrokken naarHalongBay.

Halong Bay.
Na een 3,5 uur durende rit kwamen we aan bij de zee, waar onze boot al voor ons klaarstond. Na het inchecken kregen wij een heerlijk lunch aangeboden welke voornamelijk uit visgechten bestond. Ik heb dan wel niet de garnalen gegeten,maarwel de vissalade en dat is al heel wat voor mijn doen. Na de lunch vertrokken we met een kleiner bootje naar een grot waar we erg gelachen hebben met de Canadese mensen. Na de grot zijn we gaan kayaken, wat resulteerde in nattekleding, aangezien het peddelen toch niet helemaal perfect ging. De rest van de dag verbleven we op onze grotere boot met de andere 12 mensen. We vormden een leuke groep en hebben veel gelachen met elkaar.
Even voor het eten kregen we te horen dat het oudere Franse echtpaar een levendemuis had gevonden in hun kamer, welke aan onze kamergrensde. Die nacht hebben we erg weinig geslapen door de muizen die we boven onze hoofden hoorden lopen, gelukkig bleven onze tassen dit keer wel gespaard. De volgende dag bestond vooral uit wachten en eten, uiteindelijk kwamen we aan het eind van de middag weer aan bij ons hotel.

Hanoi.
Op vrijdag besloten we om naar het waterpark/attractiepark te gaan om daar lekker te zwemmen en wat tijd te spenderen in de attracties. Eenmaal aangekomen bij het park kregen we te horen dat het waterpark gesloten was, maar we konden wel het attractiepark in. Wij baalden uiteraard dat we niet konden zwemmen, maar goed een paar attracties zijn natuurlijk ook leuk. Een paar kunje indit geval letterlijk nemen, want erwarener maardrie open van de veertien. We werden door het personeel begeleid naar onze eerste attractie. Het ding zag er ophet eerste gezicht kinderachtig uit, maareven later kwamen we erachter dat dat niet het geval was. Hij draaide namelijk steeds over de kopwaardoor Elisa het uitgilde.
Na 5 minuten rondgedraaid te hebben werden we meteen naar de volgende attractie begeleid, een zweefmolen. Ik werd verschrikkelijk draaierig in dat ding. Alsof het allemaal nog niet snel genoeg ging werden we vlak daarna in het piratenschip gezet. In 15 minuten hadden we alle attracties gehad, waarvoor we betaald hadden en konden we weer terug naar Hanoi.


Het zonnetje begon door te breken en we wilden maar wat graag van het zonnetje genieten. Na een tijdje rondgelopen te hebben opzoek naar een zonplek ,bedachten we dat we ook op ons balkonnetje konden zonnen. Zo gezegd, zo gedaan. We schoven ons bedvoor een deel het balkon op en gingen in onze bikini zonnen. Het is maar goed dat niemand ons kon zien, want het moet er erg raar uitgezien hebben.

Gister avond was niet bepaald mijn beste avond. Eerst werd ik dik ingemaakt door Elisa, met dobbelen,daarna werd ik voor dik uitgemaakt door de marktkoopvrouw en uiteindelijk heb ik mezelf maar dik gegeten met een heerlijk ijsje.

Vandaag hebben we nog even heerlijk genoten van een massage van 75 minuten en voor morgen staat er een beautydag in de planning, zodat we helemaal mooi naar huis vliegen. Hopelijk zien we er nog net zo mooi uit na de vliegreis van 13 uur. Tot woensdagochtend half 7!

Laos

Luang Prabang.

Na twee dagen gevaren te hebben vanaf de Thaisegrens, komen we aan in Luang Prabang. We hebben hier de buddhagrot bezocht, waar echt duizenden beeldjes van diverse budha's stonden. Heel apart om te zien, daarna zijn we doorgereden naar de Kuang Si watervallen. Deze zijn echt te mooi voor woorden, het water is er zo blauw dat het veel weg heeft van een tropisch zwemparadijs. Helaas was het niet warm genoeg om er te gaan zwemmen. Na een paar dagen in Luang Prabang verbleven te hebben reizen we de volgende acht dagen met een reistour mee. Hierdoor hoefden we nergens meer om te denken en zagen we alles was we van Laos wilden zien.

Vang Vieng

We reisden met 2 andere meiden(Laura en Barbara) en 4 gidsen( waarvan 2 locale gidsen) naar Vang Vieng. Dit plaatsje staat bekend om het 'tuben', dit houdt in dat je in een band op de Mekong rivier rond gaat drijven en langs allerlei barretjes gaat. Bij ons zat het weer totaal niet mee,het was erg koud en regenachtig. Wij zijn uiteraard de rivier niet in geweest.Na een koude avond reden we de volgende dag met vier nieuwe mensen naar Tad Leuk, waar we zouden kamperen. Het regende nog steeds waardoor we genoodzaakt waren om binnen te kamperen, de beheerders van het park plaatsen de tenten in een gebouwtje waar we met zijn allen sliepen. Na opnieuw een koude nacht reden we de volgende dag in de regen door naar Kong Lor. Dit plaatsje staat bekend om een 7 km lange grot. We zijn met een klein bootje door de grot gevaren. Het water stond erg laag, waardoor we steeds genoodzaakt waren om uit het bootje te stappen en de boot verder te duwen, wat zonder slippers erg pijnlijk was.Tijdens deze tocht werd duidelijk dat Mr. Thong een oogje op mij had, dit was echt zo grappig. Hij is minstens een kop kleiner dan mij en probeerde complimentjes te geven. Af en toe kwamen er ook totaal verkeerde opmerkingen uit; Elisa was bijvoorbeeld volgens hem jonger, aangezien ze dunner was dan mij. Zo kwamen er nog een paar verkeerde opmerkingen, wat uiteraard erg grappig was. Hij probeerde me zelfs te paaien met komkommers, aangezien ik daar erg gek op ben. Maar helaas het is hem niet gelukt, dus mam en pap jullie zien mij gewoon alleen terug op schiphol.

Het weer verbeterde gelukkig en we hadden na 5 regenachtige dagen weer zon, wat we erg hard nodig hadden aangezien we bruin terug willen komen.

We zijn verder nog in Thakhek,Tad Lo en Pakse geweest, wat niet echt boeiend was. Na Pakse hebben we de Wat Phou tempels bezocht. Dit was een kleine versie van Ankor Wat maar veel minder mooi. We hebben onze reis afgesloten met Don Det, wat ook wel bekend staat om de 4000 eilandjes. Dit was echt een backpackers bestemming, waar wij niet echt blij van worden. Gelukkig bleven we hier maar een nachtje, waarna we met de bus naar Hue in Vietnam rezen. De tocht was weer een hele belevernis, we waren de enige toeristen in de bus, wat uiteraard erg opvalt. De jongens bleven maar naar ons kijken. Ook vonden ze het erg grappig dat onze haren overeind staan, wanneer we het koud hebben, ze bleven er naar wijzen en er om lachen.Niemand in de bus sprak Engels, alleen een oudere man sprak Frans en probeerde ons overal bij te helpen. Wij spreken uiteraard maar een klein beetje Frans, waardoor een gesprek vooral werd gevoerd door middel van hand gebaren.

Uiteindelijk na een lange rit van 12 uur zijn we aangekomen in het regenachtige Hue. Hopelijk wordt het weer wat beter, want we willen de laatste twee weken nog wel genieten van het zonnetje!!!

Cambodja en Thailand

Seam Riep

In Seam Riep hebben we de tempels van Angkor bezocht. Deze behoren tot een van de zeven wereldwonderen. Het was erg mooi om deze tempels te zien. Na een halve dag daar rond gelopen te hebben in de hitte zijn we weer teruggekeerd naar ons hotel, waarna we 's nachts te bus pakten naar Bangkok. We moesten halverwege deritonze visumstempel halen. Iedereen moest de bus uit en in de rij gaan staan. Na 2 uur konden we eindelijk weer vertrekken met de bus naar Bangkok. Dit was een van de meest opmerkelijke ritten die we tot nu toe gehad hebben. De chauffeur had blijkbaar flinke haast en reed hard over de snelweg heen( met kuilen), waardoor je om de zoveel seconden de lucht in vloog.

Bangkok

Eenmaal aangekomen in Bangkok staat er een taxi klaar om ons naar een hotel te brengen. Wij hadden nog geen hotel dus deze ' vriendelijke' meneer bracht ons naar een tourbureau om een hotel te vinden. De man hielp ons aardig goed en bedacht een hele tour voor 2 weken. Het klonk allemaal erg mooi, totdat we te horen kregen hoeveel het ons zou kosten. We hebben gelukkig aardig wat van de prijs af kunnen halen, maar uiteraard zijn we flink afgezet. Onze start in Bangkok begon al goed. Deze zelfde taxi bracht ons naar het hotel en vroeg of hij 100 bath (2,30) fooi mocht houden, mooi niet dus. We zijn de volgende dag naar de markt gegaan, waar de mensen ontzettend onvriendelijk waren. Ze duwen je aan de kunt en je kunt er niet eens afdingen! Tot overmaat van ramp heeft de tuktuk chauffeur ons op een totaal verkeerde plek gebracht. We wilden naar het winkelcentrum maar meneer bracht ons expres naar een andere plek zodat hij daarop geld kon verdienen. We waren zo ontzettend kwaad. Het was maar goed dat hij er niet meer stond! De dag erna verlieten we gelukkig deze verschrikkelijke stad richting een eiland, genaamd Ko Chang.

Ko Chang

We hebben op het eiland heerlijk kunnen genieten van het strand en uiteraard van het shoppen. Wat wil een vrouw nog meer? Het was in elk geval heerlijk om bij te komen, na al dat reizen.Na 4 dagen verlieten we dit eiland en pakten vanaf Bangkok de trein naar Chaing Mai.

Chang Mai.

We hebben een trektocht gemaakt van drie dagen, waarbij er veel gelopen moest worden. De eerste dag ging helemaal prima, we liepen nog op redelijk begaanbare paden en sliepen in een klein hutje in de jungle. We hebben hier ook op olifanten gereden, wat een hele ervaring was.' s Avonds hebben we veel gelachen om onze gids en spelletje gedaan. De volgende dag vertrokken wij en nog 2 andere jongens naar het volgende dorpje. De rest van onze groep ging weer terug naar de stad. Dit keer was het lopen ontzettend zwaar. Er was totaal geen pad en onze gids leek de kortste route te willen lopen. We gleden om de 2 seconden bijna uit door de vele losliggende bladeren. Het was een groot avontuur voor ons en uiteindelijk kwamen we aan bij het dorpje. Het leek wel of we terug in de tijd gingen. De mensen leven in kleine houten hutjes en koken op vuur. Dit was toch wel een hele mooie ervaring om dit te zien. De mensen zijn hier zo gelukkig met het kleine beetje dat ze hebben.De derde dag zijn we weer een stuk gaan lopen en hebben gevaren met een banboovlot.

Momenteel zijn we in de buurt van Laos waar we tot morgen moeten wachten op de boot. Dit zal opnieuwd een flinke rit worden van 9 uur.

We hebben trouwens onze vlucht gewijzigd zodat we een weekje eerder thuis komen, namelijk op 10 april (6:35). 5 maanden reizen is toch wel een erg lange tijd en ik kijk er naar uit om weer heerlijk thuis te zijn, ondanks ik het hier ook goed naar me zin heb.

Vietnam

Ho Chi Minh City

Na een paar uur vliegen vanaf Hong Kong komen we aan in Ho Chi Minh. Dit was wel even een groot verschil in vergelijking met onze andere bestemmingen. De brommers vliegen hier om je oren, maar wat wil je met 10 miljoen mensen, waarvan er 5 miljoen een brommer hebben. Het oversteken was ook een groot avontuur, je moet gewoon gaan lopen en de brommers plus de auto's onwijken je dan ( tenminste dat hoop je). We hebben hier het oorlogsmuseum bezocht, dit was echt heftig om te zien. Overal zag je de gruwelijke foto's van de verminkte mensen. Nu nog zie je mensen op straat lopen die last hebben van deze oorlog, ze missen bijvoorbeeld een been of hebben andere verminkingen.

Om bij te komen van deze foto's zijn we 's avonds naar een beautysalon geweest, wat was dat heerlijk zeg. We hebben onze gezicht laten doen en daarna onze nagels. Ik loop nu nog rond met knal roze nagels.

De volgende dag hebben we de tunnels bezocht, waar de Vietnameze in leefden tijdens de oorlog. Deze tunnels waren vroeger 75x75 cm. Deze zijn nu vergroot voor de toeristen omdat ze er anders niet in passen. We zijn ook door deze tunnels 'gelopen', nou ja lopen kun je het niet noemen, aangezien je er amper in past. 100 meter bukkend lopen was toch wel heel zwaar. Kun je nagaan dat de mensen hier minstens 10 jaar gewoond hebben. We hebben voor de volgende drie dagen een tour geboekt langs de Mekong rivier.

Mekongriver.

's Ochtends vroeg werden we per bus opgehaald. Na een paar uur rijden kwamen we aan bij de rivier. Helaas zijn de rivieren hier niet zo mooi blauw als in Nieuw-Zeeland. We hebben hier gezien hoe ze cocosnotensnoepjes maken, bijenthee gedronken, heerlijk fruit geproefd en niet te vergeten een slang vastgehouden. Deze was enorm groot en zwaar.

De volgende dag vertrokken we naar de markt, welke plaats vindt in de rivier. Er varen dan allemaal bootjes voorbij met verschillende waren. We zijn naar de markt geweest en hebben een tempel bezocht.

Op de derde dag hebben we besloten om via de rivier te varen naar Cambodja, aangezien we nu al zo dicht bij de grens zaten, was dit een handige optie. We hebben 's ochtends eerst nog een vissenfokkerij gezien en een moskee. Daarna bracht onze gids ons per boot naar de grens. Ik heb nog nooit zo'n rare grensovergang gezien. We moesten eerst naar een klein dorpje, waar we onze visa konden kopen ( we werden weer eens afgezet) en kregen daar onze stempels. Daarna konden we weer per boot (5 uur) verder varen naar de hoofdstad van Cambodja.

We zijn met de tucktuck, naar de massagravengeweest, welke opnieuw erg indrukwekkend waren. Er zijn hier een paar duizend mensen vermoord. Wanneer je een goede baan had ( dus eigenlijk iemand was met hersens) werd je vermoord. Ze wilden alleen de mensen overhouden, welke als agrariΓ«r zouden gaan werken en alle commando's die opgedragen werden, zouden uitvoeren. De hoofdstad was zelfs helemaal uitgestorven ten tijde van deze oorlog, terwijl er nu weer miljoenen wonen. Deze oorlog is nog maar 30 jaar geleden afgelopen, je ziet daardoornog veel armoede terug bij de mensen. Als toerist wordt je dan ook steeds afgezet wanneer je iets wilt kopen. De prijzen in Vietnam waren tocht een stuk leuker. Zoals uit eten gaan voor maar 4 euro p.p. Een heerlijke smoothie, echt de beste die ik ooit op heb voor maar een euro. Hoe leuk is dat! Morgen vertrekken we per bus naar Siem Riep, waar we opnieuw een tempel bezoeken Angkor genaamd. Daarna vertrekken we snel naar Thailand, waar het hopelijk iets beter is qua prijzen en zeker qua shoppen!!!!

Vietnam

Ho Chi Minh City

Na een paar uur vliegen vanaf Hong Kong komen we aan in Ho Chi Minh. Dit was wel even een groot verschil in vergelijking met onze andere bestemmingen. De brommers vliegen hier om je oren, maar wat wil je met 10 miljoen mensen, waarvan er 5 miljoen een brommer hebben. Het oversteken was ook een groot avontuur, je moet gewoon gaan lopen en de brommers plus de auto's onwijken je dan ( tenminste dat hoop je). We hebben hier het oorlogsmuseum bezocht, dit was echt heftig om te zien. Overal zag je de gruwelijke foto's van de verminkte mensen. Nu nog zie je mensen op straat lopen die last hebben van deze oorlog, ze missen bijvoorbeeld een been of hebben andere verminkingen.

Om bij te komen van deze foto's zijn we 's avonds naar een beautysalon geweest, wat was dat heerlijk zeg. We hebben onze gezicht laten doen en daarna onze nagels. Ik loop nu nog rond met knal roze nagels.

De volgende dag hebben we de tunnels bezocht, waar de Vietnameze in leefden tijdens de oorlog. Deze tunnels waren vroeger 75x75 cm. Deze zijn nu vergroot voor de toeristen omdat ze er anders niet in passen. We zijn ook door deze tunnels 'gelopen', nou ja lopen kun je het niet noemen, aangezien je er amper in past. 100 meter bukkend lopen was toch wel heel zwaar. Kun je nagaan dat de mensen hier minstens 10 jaar gewoond hebben. We hebben voor de volgende drie dagen een tour geboekt langs de Mekong rivier.

Mekongriver.

's Ochtends vroeg werden we per bus opgehaald. Na een paar uur rijden kwamen we aan bij de rivier. Helaas zijn de rivieren hier niet zo mooi blauw als in Nieuw-Zeeland. We hebben hier gezien hoe ze cocosnotensnoepjes maken, bijenthee gedronken, heerlijk fruit geproefd en niet te vergeten een slang vastgehouden. Deze was enorm groot en zwaar.

De volgende dag vertrokken we naar de markt, welke plaats vindt in de rivier. Er varen dan allemaal bootjes voorbij met verschillende waren. We zijn naar de markt geweest en hebben een tempel bezocht.

Op de derde dag hebben we besloten om via de rivier te varen naar Cambodja, aangezien we nu al zo dicht bij de grens zaten, was dit een handige optie. We hebben 's ochtends eerst nog een vissenfokkerij gezien en een moskee. Daarna bracht onze gids ons per boot naar de grens. Ik heb nog nooit zo'n rare grensovergang gezien. We moesten eerst naar een klein dorpje, waar we onze visa konden kopen ( we werden weer eens afgezet) en kregen daar onze stempels. Daarna konden we weer per boot (5 uur) verder varen naar de hoofdstad van Cambodja. We gaan zometeen de oorlogsgraven bezoeken en naar de markt.

De foto's probeer ik er later op te zetten, aangezien deze computer geen aansluiting heeft.

Het noorden van Nieuw-Zeeland

Wellington.

Na twee dagen in Wellington, hebben we de trein richting Auckland gepakt. Neef John zou ons bij het station ophalen, waarna we een aantal nachten bij hem zouden verblijven. John heeft ons de volgende dag naar Auckland gebracht waar we met een toeristenbus door de stad zijn gaan rijden. Auckland zelf vonden we niet zo heel bijzonden, het is gewoon weer een andere stad, zoals zovelen.Auckland is wel echt een grote stad, er wonen ongeveer 1 miljoen mensen waarvan de meeste mensen ook nog eens vrijstaand wonen. Het uitzicht, waar John ons mee naar toe had genomen was wel erg mooi. De volgende dag heeft Liz ons meegenomen naar het strand met zwart zand. Dat is toch wel apart om te zien, het leek meer op modder dan op zand, zeker met al die regen die die dag viel. De volgende dag rijden we naar Hamilton waar de familiedag plaats zou vinden.

Hamilton.

Na een uurtje rijden zijn we in Hamilton. De hele familie, inclusief de familie van Schie, zat aan een meertje. We hebben hier een broodje gegeten en we konden gebruik maken van de waterfietsen,kano's en de bootjes. Aan het eind van de middag reden we met zijn allen naar John van Schie, waar we gingen strijden om de familiebeker, door middel van Oudhollandse spelletjes. Helaas hebben wij ( John,Geer en ik) hem niet gewonnen, doordat onze laatste punten niet werden meegeteld. Je moest de hele tijd op je ei letten gedurdende de spelletjes, wanneer hij het heelhuids zou overleven kreeg je daar punten voor. Wij waren zo slim om de eieren te verstoppen in de tuin, waarna we ze aan het einde weer te voorschijn haalden. Helaas vond Carolien dat niet goed en kregen wij onze punten niet. Heel erg gemeen ;) .

Na een nachtje bij Frans van Schie geslapen te hebben reden we met nicht Bianka mee naar Taupo. Hier moest haar man een belangrijke golftoernooi spelen, welke hij ook gewonnen heeft. Hier heb ik ook mijn skydive van 15.000 ft( ongeveer 5 km)gedaan. Wat was dat gaaf zeg! Het zag er eerst naar uit, dat het niet door zou gaan vanwege de vele bewolking, maar eindelijk om een uur of 4 begon de lucht op te klaren. Ik kreeg een korte instructie en werd daarna in mijn pak gehezen. Daar gingen we dan met zijn vijfen plus de tien andere extra begeleiding. Het vliegtuigje zat er propvol en iedereen zat bij elkaar op schoot. Na een tijdje gevlogen te hebben begon het avontuur en ik was nog steeds niet zenuwachtig. Het meisje voor mij was aan de buurt en voor je het wist was ze het vliegtuig al uit. Ik mocht daarna, toen was het wel even kort slikken, maar na 2 seconden vond ik het super! Het voelt meer alsof je in een attractie zit. Het uitzicht was echt prachtig. Na een vrijeval van ongeveer 60 seconden ging de parachute open en schoot ik minstens 4 meter omhoog. Het is er dan zo heerlijkrustig. Na een tijdje rondzwevenbelandde ik dan op de grond en was het avontuur afgelopen.

Roturua.

Bianka heeft ons de volgende dag meegenomen naar een Maori dorpje meegenomen. Dit dorpje ligt tussen allemaal warmwaterbronnen en geizers. Het stinkt er echt verschrikkelijk. We kregen hier een rondleiding en we zagen een show van de Maori's, welke erggrappig was om te zien. 's Avonds reden we naar Rauturanga waar Bianka woont. Ze hebben daar een resort met zwembad, wat ook erg lekker is.

Rauturanga

Rauturanga is een mooie stadje met erg veel dure en grote huizen staan. Ome Geer kwam ons de volgende avond ophalen waar we in zijn huis boven op de berg verbleven. Het uitzicht is hier prachtig, zeker met de zonsondergang. We hebben de volgende dag gezwommen in de zee, de eerste keer na Australie en we zijn naar de hotpools geweest met tante Lies. We genieten in elk geval erg van alle luxe die we hier hebben.

Morgen gaan we weer terug naar Bianka waar we een avondje uitgaan. Ik heb er in elk geval al helemaal zin in. We zullen hier nog een paar dagen blijven en rijden daarna weer terug naar John toe, waar we de 17e het vliegtuig pakken naar Azie. Eindelijk goedkoop leven!

Het zuiden

Hamner Springs.

Het ijsklimmen was nog goed te voelen de dagen erna. We zitten onder de blauwe plekken en onze tenen doen 's nachts pijn. We zijn de dag erna doorgereden naar Hamner Springs. We hadden gehoord dat er hete waterbronnen zouden zitten. Na een tijd zoeken komen we aan in het stadje.

Het leek meer op een zwembad, maar dat mocht de pret niet drukken. Er waren verschillende baden met diverse temperaturen. Het was er heerlijk! We waren daarna heerlijk ontspannen.

De dag erna rijden we weer terug naar het westen, naar Karamea. Karamea is een heel klein stadje en toch was het moeilijk om onze camping te vinden, maar uiteindelijk was het wel gelukt. We zaten aan het strand, bij een rivier. Echt prachtig. Jammer genoeg zitten in het westen veel zandvliegen, dat zijn echt monsters! Ze zitten er dag en nacht en eten je levend. De bulten blijven nog dagen erna jeuken.

Op deze camping is ook onze luchtbed lek geraakt, waardoor we halverwege de nacht onze tent uit moeten om het bed weer op te pompen. Erg goed voor je nachtrust is dat natuurlijk niet.

Na Karamea reden we naar Kataka, daar zou onze volgende camping moeten zitten. We hadden de hele dag al gereden en waren erg moe. De camping was nergens te vinden. Uiteindelijk moesten we een afslag hebben boven op de berg, waarna we 11 km op een grindpad moesten rijden. Komen we eindelijk beneden aan, vindt er een festival plaats. We moesten de hele weg weer naar boven rijden en er kwamen steeds auto's te gemoet rijden. Een van de auto's met caravan heeft een flink kras achtergelaten op onze auto, gelukkig zijn we goed verzekerd! We hebben uiteindelijk op een betaalde camping gestaan, wat opzich ook lekker is. Eindelijk een schone wc en een douche.Normaal gesproken douchen we in een rivier of meer, wat heel erg koud is.

Nelson.

In Nelson hebben we niet zoveel gedaan. We hebben hier onze watertaxi geboekt om de volgende dag in het Abel Tasman te wandelen. Per boot wordt je naar een van de stranden gebracht om er daarna te wandelen. Dit park is erg mooi en je hebt er veel verlaten strandjes. We hebben hier een tocht van 3 uur gelopen en zijn langs de zeehonden met kleintjes gevaren.

Picton.

In Picton hebben we afscheid moeten nemen van onze geliefde auto. Het was echt heerlijk om rond te touren. Je hebt zoveel vrijheid en je ziet zoveel meer dan in een bus. In deze stad hebben we de veerboot gepakt naar Wellington, de hoofdstad van Nieuw - Zeeland. De tocht duurde in totaal 3 uur. We verblijven sinds tijden weer in een hostel, wat ook erg fijn is. Eindelijk een normaal bed. We hoeven nu ook niet meer 's nachts ons bed uit, om het luchtbed op te pompen. We hebben gisteravond gelijk maar even een beauty avondje gehouden, om ons even op te knappen, dat was erg nodig! Morgen pakken we de trein naar Auckland naar mijn neef John. De komende 2 weken verblijven we bij John en de rest van de familie. Ze hebben voor zondag ook een familiedag georganiseerd, waardoor ik de hele familie in een keer kan zien. Nicht Bianka zal ons meenemen naar Taupo, waar ik zal gaan skydiven, en daarna door naar Tauranga.

Nieuw Zeeland

Christchurch.

Na een paar uur vliegen komen we 's nachts aan in Christchruch. We hadden voor onszelf even een luxe kamer geboekt, aangezien we hierna 2 weken gaan k(r)amperen. Met kerst is hier een aardbeving geweest en dit kon je terugzien bij een aantal gebouwen. Deze hadden grote scheuren of waren zelfs afgesloten.Ons hostel had daar gelukkig geen last van. Op onze eerste dag regende het de hele dag. Om de dag een beetje door te komen, waren we maar op een (overdekt) terrasje gaan zitten en hebben we een paar wijntjes gedronken. De dag erna konden we onze auto ophalen. Na wat inkopen doen vertrokken we dan eindelijk. Heerlijk die vrijheid!

We zijn langs een ontzettend mooi blauw meer gereden in Lake Tekapo. Het is zo lichtblauw door het smelwater en de gesteentes. Hier vlakbij hebben we onze eerste nacht doorgebracht in ons tentje. Wat was het koud zeg! De wind blies onze tent bijna weg. We hebben de hele nacht naast elkaar liggen bibberen. 's Ochtends vroeg vertrokken we verder naar het zuiden, waar het steeds kouder werd. Het leek de Zuidpool wel! We hadden opnieuw een mooie camping uitgezocht aan het strand. De natuur in Nieuw-Zeeland is zo mooi. Ik denk zelfs mooier dan Australie. Elke berg ziet er weer anders uit, dus wij blijven maar genieten van dit uitzicht. Tussendoor zijn we nog gestopt bij een verlaten strand, waar allemaal zeehonden/zeeleeuwen zaten. Zo cool! Je kon ze bijna aanraken. Ook dachten we pinguins gezien te hebben, maar helaas dit waren gewone zeevogels.

Na Owaka, waar we geslapen hebben, reizen we door naar Milford Sound. Hier zijn allemaal fjorden en meren te zien. Het was een ontzettend spannende rit, aangezien we vergeten waren te tanken en er maar geen tankstation kwam. We hebben uiteindelijk bij een noodtankstation kunnen tanken, waarvan de prijs erg hoog was. Gelukkig was het uitzicht tijdens deze spannende rit wel erg mooi! We sliepen vlakbij een meertje tussen de bergen, wat uiteraard weer een koude nacht beloofde.

Na Milford Sound zijn we door gereden naar Fox Glacier. Hier hebben we ijsgeklommen. Dit was echt zo gaaf! We hadden een eigen gids voor onszelf. Het klimmen was erg zwaar. Je moet constant met je voeten( tenen) in het ijsschoppen en met je ijshamers in het ijs slaan. Je begrijpt vast wel dat mijn tenen nu erg pijnlijk zijn! Maar dit was het zeker waard! Ik denk dat ik er een nieuwe sport bij heb gekregen, want dit wil ik zeker nog een keer gaan doen.

Misschien iets voor de volgende nichten en nevendag???

We gaan vandaag verder rijden naar het noorden van het Zuidereiland. Hopelijk wordt het wat warmer 's nachts.